Vatan toprağında bugün nöbet tutmayacaksak ne zaman tutacağız? Her yer kömür olduktan, her yer karardıktan sonra mı? Kazmalar vurulduktan, kazmacılar semirdikten sonra mı?

“İnsan vatanını sever.” Ünlü makalesine Namık Kemal bu cümleyle başlıyor: “İnsan vatanını sever.” Kısa, öz ve anlamlı. Eskilerin “sehl-i mümteni” dediği türden. Söylemek kolaymış gibi gelir ama hiç de öyle değildir. Bin bir tecrübeden, bin bir yaşanmışlıktan sonra Namık Kemal’in yüreğinden dökülüveren cümledir bu. Bunu böyle kolayca söyleyivermek her yiğidin de kârı değildir. Namık Kemal olmak ve onun yaşadıklarını yaşamak gerekir.

Vatan kutsaldır. Önce, üzerinde yaşadığımız için kutsaldır. Gözümüzü açtığımız, annemizin sesini ilk defa duyduğumuz, arkadaşlarımızla sokaklarında oynadığımız, yavuklumuzla üstünde koşuşturduğumuz, üzerinde ömrümüzü harcadığımız yer olduğu için kutsaldır.

Vatan kutsaldır çünkü bağrında şehitlerimiz yatıyor, sevdiklerimiz yatıyor.

Vatan kutsaldır çünkü........

© Yeniçağ