TBMM Komisyonunda “en son yapılacak” işler, “en başa” alınmıştır. Komisyonun son iki toplantısı Barış annelerinin ve Cumartesi insanlarının barıştan ve çözümden yana konuşmalarına karşılık, diğerlerinin çoğunlukla barış ve çözüm karşıtı konuşmalarıyla geçmiştir.

Konuşmalarda Komisyon’da yer alan Siyasi Parti temsilcilerinin “bilmediği” hiçbir şey söylenmemiştir. Günler bilinenin tekrarıyla geçmekte. Komisyon “münazara” alanı, katılan partiler “hakem heyeti” değildir.

“Yol açıldığına” göre, “davetlilerin” sayısı da artacak gibidir. Nitekim 6’ıncı toplantıda çözüm yanlısı ve karşıtı Baroların da bilinen görüşleri dinlenecektir. Barolardan sonra muhtemelen TBMM’de temsil edilmeyen, çözüm yanlısı ve karşıtı sosyalist parti ve örgütler, bunların yanı sıra işçi sendikaları katılma talebinde bulunacak, onlar davet edilirse, “ülkücü örgütler”, İşveren sendikaları ve esnaf odaları,çiftçi dernekleri, şoförler sıraya girecektir. Derken gündemde “Alevi sorunu” olduğuna göre “sünnileşen” ve sünnileşmeye direnen Alevi Dernekleri, onlar sıraya girince, Diyanet İşleri, Diyanetin desteklediği ve desteklemediği tarikatlar, cemaatler de söz hakkı isteyecektir. Böyle “taleplere” kim direnebilir?

Ancak bu sayılanlar da barış ve çözüm konularında kırk yıldır konuşmuşlar, dünya alem ne dediklerini bilmektedir.

İş buralara varırsa TBMM Komisyonu bu “dinleme ve bilgilenme seanslarını”, vaat edildiği gibi yıl sonuna kadar bitirmek şöyle dursun, yapılacak “genel seçimlerin” eşiğine gelinceye kadar bitiremez.

Belki de amaç budur. Belki de Erdoğan seçimlere kadar zaman kazanmak, barış ve demokratikleşme sürecini süründürerek çürütmek istemektedir. Belki de Komisyon “norm devletle” “norm dışı devlet” arasındaki oynak dengeyle “hareketsiz” kalmaktadır. Bunlardan hangisi olursa olsun sonuç değişmez: Böyle giderse Komisyon “tehlikeli bir oyalamanın” aracına dönüşür.

Bu oyalanma sona erdirilmezse........

© Yeni Yaşam