Ali Haydar Kaytan ve Rıza Altun ile ilgili bir anısı olmayan, birlikte kalmamışsa bile kendilerine dair anlatılanları aktarmayan, duygu dolu sözcükleri dillendirmeyen neredeyse kimse yok. Dile kolay, her biri neredeyse elli yıldır hayatımızın ortasında, kenarında, uzak veya yakınında… Ve belki de şöyle söylenebilir, her biri ailemizin bir üyesi gibidir. Ailemizden biri. Gördüğümüz ama sonra görmediğimiz, görmediğimiz ama bildiğimiz, bilmediğimiz ama evimizin içinden bir türlü uzak tutamadıklarımızdır Ali Haydar Kaytan ve Rıza Altun. Belki de bu nedenle her kişi her birini sanki çok uzak zamanlardan beri tanıyormuş gibi anlatır. Anlatımlarının sonu da gelmez. Hiç kimse onları şehit düşmüş, bir daha görmeyecekmiş gibi de anlatmaz. Bu bir sır!

Sırrın vakfına ermek mi?

Bu coğrafyada sır da sırrın vakfına ermek de zordur. Sır olmak belki de yaşamın mucize kabilinden kutsallığıdır. Kutsal olanın hiçleştirildiği bu kötü, bu çığırından çıkarılmış çağda sırlı olmak peygamberseldir. Peygamberliğin söz ve eylemi ise aslında hiç kimsenin tahmin etmediği kadar alenidir. Bir çocuk da, bir çoban da, bir feylesof da vakfına erebilir. Hakikat sırrın cisimleşmiş haline bürünmüşse orada yaşamın nasıl olduğu önem kazanır. Bir anlamda sırrın cisimleşmiş hali hakikattir. Hakikat özgür yaşam haline kavuşturulmuşsa orada gürül gürül akan bir kişilik vardır. Ali Haydar Kaytan ve Rıza Altun belki de en fazla bu yanıyla bize dokunurlar. Bizimledirler. Anladığımız ve anlamadığımız sırrın oluş halindeki mücadele gerçeğidir. Anladığımız kadar sır, sır olmaktan çıkacaktır. Ama kutsallığını kaybetmeyecek, tersine elle tutabildiğimiz, yüzüne dokunup ellerini tutabildiğimiz, gülüşüne katıldığımız bizimle yürüyen, daha doğrusu bizi de kendine katan “biz” olur. Anlamadığımızda sır da sırrın hakikati de sadece kitaplarda kalan birer yankı olarak kalırlar. Bu bir ilham!

İlhama kaynak olmak

İlhamın perisini arayacaksak belki de ilk fısıldanan sözlerdir diyeceğiz. Hakikati........

© Yeni Yaşam