Politika ön yargıları kırmak için vardır.

H. Arendt

PKK’nin 12. Kongresi’nin sonuç bildirgesinde Kürt meselesinin tarihsel bağlamını izah etmek için Lozan’a yapılan gönderme, iç siyasette bazı tartışmalara neden oldu. Ulusalcı kesim metnin genel mesajını göz ardı ederek Lozan vurgusu üzerinden manipülasyona başvurdu. Kürt meselesinde yeniden başlayan diyalog sürecine yönelik tedirginliği olanlar yapılan tartışmaların sürece zarar vereceğini düşündü. Bir kesim ise Lozan’ın taş tabletler üzerine yazılmış metinler olmadığını ve tartışılabilir olduğunu savundu. Tartışmalar kimi noktalarda eksik olsa da ilkesel olarak doğrudur. Diyalog setlerinin bir parçası olan bu tartışmalar toplumsal ve siyasal meseleleri kamusal alana taşımanın en meşru yoludur. Bu açıdan kışkırtıcı olsa bile tartışmaların varlığı değerlidir.

Lozan’ın ortaya çıkardığı haksızlığı konuşmak, Hamit Bozarslan’ın dediği gibi bugünün Türkiyesi’ni red etmeyi zorunlu kılmıyor. Geleceği doğru kurmak istiyorsak tarihin hatalarından dersler çıkarmalıyız. Lozan gibi yaşanmış bir gerçeklik ile yüzleşmek, tarihteki kimi eşiklere gönderme yapmak bugünü düzeltmenin en makul yollarından biridir.

Lozan Türkiye toplumu açısından modernleşmenin en kritik eşiğiydi. Ancak modernleşme bin yıldır birlikte yaşayan halkları karşıtlaştırdı. Türklerin batı modernitesine dahil edilmesiyle Kürtler yeni kurulan devletin kurucu unsuruyken yok sayıldı. Hem Osmanlı yönetimi, hem Lozan sonrası kurulan yeni devlet, herkesin herkesle savaştığı, herkesin herkesin kurdu olduğu batı modernitesinin etkisi altına girerek halklar........

© Yeni Yaşam