Katar Dış İşleri Bakanı Al Sani’nin ifadesiyle başlarsam 13 ay geciktikten sonra Gazze’de ateşkes sağlandı.

Bu 13 ayın en hassas gelişmesi ise Suriye’de rejimin yıkılması oldu. İsrail ne olduğunu anlayamadı, Türkiye’nin komşusu olduğunu başta görmekte zorlandı.

Fakat Lübnan Başbakanı Mikati işleri onlar için kolaylaştırdı. Bu 13 ayın en hassa ikinci gelişmesi Mikati’nin “Önce Allah’a sonra Türkiye’ye sığınıyoruz” ifadesiydi. Sabır, istikrar ve kararlılıkla gelişen Türkiye’nin gücüne…

İsrail gerginliği düşürmeye mecbur kaldı.

Çünkü Suriye’de rejimin yıkılması Mısır ve Ürdün’de yeterince tedirginliğe neden oldu. Nereden mi biliyorum? Ürdün ve Mısır’ın hâlâ Şam’a bir ziyaret gerçekleştirememesinden tabii ki. İradelerini toplayıp mertçe bir duruş gösterip işi hayra yoramadılar. Canhıraş yaslanacak yer arıyorlar. Yanlış yapıyorlar. Artlarını yaslamak için eğildikleri duvar yıkılıverir. Kanal ellerinden gider. Limanlar ellerinden alınır.

Yani düşmeyen gerginlik İsrail’in işbirlikçileri için artan tedirginlik anlamına geliyordu. Herkes biliyor ki Gazze’deki katliamın gizli sorumlusu Mısır darbecileridir.

Esed’i kaybeden İsrail onları kaybetmeyi göze alamazdı. Alırdı da bunun “gerçek” olabileceğini anlayınca işin içinden çıkamadı.

Biden anlaşmanın mimarı rolüyle yaptığı açıklamada denklemi Hindistan’dan Akdeniz’e uzanan IMEC’e (Hint-Arap-Akadeniz koridoru) bağladı. Yani meseleyi ekonomik gerekçelerle açıklayıp siyasi ve sosyal yönünden saklandı. Kendine inananlara kafalarını kuma sokmayı önerirken aslında İsrail’in mağlubiyetini teyit etti.

Pazar günü şükrettim. Esir takası gerçekleşirken Biden’ın hitabına son kez katlandığımız için. Türkiye’de darbe planlayan bir eski dünya mahsulüydü. Şimdi o giderken

eski dünyanın mahsulü olan yöntemler, politikalar, karanlık ailele

r hepsi gidiyor. Giderayak Amerikan........

© Yeni Şafak