Ekonomik faktörlerin serbest dolaşımını esas alan küreselleşmeden keskin bir dönüş yaşıyor dünya. Trump beyan ettiği üzere gümrük tariflerini artırmaya başladı. İlk döneminde de yapmıştı bunu. Fakat amacı farklıydı. Doğrusu ilk döneminde gümrük tariflerini bilinen bir amaç için kullanmıştı.

Ülkesindeki sektörleri korumayı veya güçlü tutmayı hedefliyordu ki gümrük tarifelerinin amaçlarından birisi tam da budur. Diğer bir amaç ise merkezi hükümete gelir sağlamaktır.

Fakat ABD çapı ve iddiasındaki bir ülke için bu amaçlar uğruna gümrük tariflerine başvurulabilir mi? Bu hakikatli bir sorudur. Çin’in rekabet gücüne rağmen ülkelerin gelişmişlik seviyelerine göre gümrük vergisinin amacına dair bir tasnif yapmak için sorulabilir. Hem böyle bir tasnifi yapmak için insanlık tarihin doğru zamanında.

Yani jeoekonominin henüz başlarında.

Az gelişmiş ülkeler

için gümrük tarifelerinin birincil amacı

gelir elde etmektir.

Bu ülkelerin yerli milli bir sermaye çevresi de yoktur. Varsa da ikincil olarak bunları koruma kaygısı güderler. Aynı zamanda çoğu az gelişmiş ekonomide gümrük tarifeleri maalesef

yolsuzluğun

finansmanı aracı olduğundan yurtiçi üretimi güçlendirmeyi düşünmek buralarda aşırı naiflik olur.

Gelişen ekonomiler

içinse gümrük tarifeleri daha önemlidir. Birincil amacı

yerli-milli sermayeyi

yani yurtiçi üreticiyi korumaktır. Gelir getirici olması da göz ardı edilmez çünkü kalkınmanın finansmanında rol oynar.

Gelişmiş ekonomiler

ise gümrük tariflerini yakınlaşma ve

işbirliğini

geliştirme amacıyla liberal ölçülerde kullanılır(dı). Bunun üç nedeni var(dı);

Endüstrileri mutlak üstündü,

Ürettikleri yüksek katma değerli ürünleri hacimli satmak için taviz verip karşılığında taviz almaya mecburlardı

Düşük katma........

© Yeni Şafak