menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Osmanlı’da Bâtınîlerle ilgili siyasetin değişme sebepleri

32 0
tuesday

Osmanlı’nın Bâtınîleri hem Sünnî anlayışı korumak adına

dışın içinde

, hem de fetihlerde onlara etkili bir rol yüklemek üzere

Batı sınırında

tutma siyaseti, bu yanıyla salt dini / itikadi değil, ekonomi ve muharebeyle de ilgili bir siyasettir.

Bu bağlamda, Bâtınîler fetih yolunda muharebe imkanları bakımından merkezin dikkatinde bulundurulmakla ve fethi takiben onlara kazandırılan ganimet, tımar, kale erenliği… yoluyla

teskin

edilmişlerdir.

Ayrıca Osmanlı içerideki halkını da geçmişteki Bâtınî kalkışmalardan korumak maksadıyla Fütüvvet müessesinin bir devamı olan Ahîlik’le –pîrler, şeyhler ve ustalar aracılığıyla– kontrolü elinde tutmuştur.

Vahdet-i vücûd nazariyesinin sunduğu entelektüel bir imkanla Osmanlı’nın kuruluşunda başlayan bu merkez ve tarikat ilişkisi, Bâtınîliğin yeni yüzü olan İran kökenli Hurûfîlerin, devletin kuruluş yıllarında üstlendikleri Bektaşîliği bozma,

Çelebi Sultan Mehmed, Sultan Murad

ve

Fâtih Sultan Mehmed

zamanlarında saraya sızma girişimlerine rağmen,

I. Selim

(Yavuz Sultan) devrine kadar sürdürülmüştür.

Ancak bu nihayet, merkez-tarikat ilişkisinin bozulmaya başlamasından ibaret değildir; Osmanlı’nın Batı yürüyüşünü sekteye uğratma, ekonomik ve sosyal düzenin normal gidişatını bozma maksatlıdır. Şöyle ki,

Şah İsmail

, İran’da

Safevî-Türk Devleti’

ni kurarak, Osmanlı’nın Doğu sınırındaki Batınî unsurları kendisine çekip, yeni isyanları organize etmeye ve daha da önemlisi İslam mülkünde hakimiyet iddiasında bulunmaya başlamıştır.

Böylece, fethi büyük ölçüde durduran........

© Yeni Şafak


Get it on Google Play