İsrail hariç bütün ülkeler, Filistin’deki soykırımı görüyor.

İsrail hariç bütün ülkeler, açlığın dayanılmaz boyuta ulaştığının farkında.

Bir tas suyun, bir parça ekmeğin kıymeti, bizim bildiğimizden çok çok fazla orada.

İsrail hariç bütün ülkeler, iki devletli çözümden yana. Başka türlüsü, insanlık dışı uygulamaları kabul etmek anlamına geliyor çünkü.

Soykırıma göz yummak demek.

Gönderilen gıda yardımlarının engellenmesine ses çıkarmamak demek.

O yüzden 1967 sınırlarına dönme fikri mantıklı görünüyor.

İsrail’in en güçlü destekçisi ABD bile kaç defa iki devletli çözümü kaç defa dile getirdi.

İsrail buna temelden karşı çıkıyor tabii.

Onlara göre bütün dünya İsrail olmalı.

Sanki Yağma Hasan’ın böreği…

Bizim daha iyi bir fikrimiz var.

Onu burada sunmak iyi olacak.

1967 değil de 1867 sınırlarına dönmek çok daha mantıklı.

Her şeyi yerli yerine oturtmak anlamına gelir böylesi.

Çocukken oyuna son verirken söylediğimiz minik tekerlemedeki gibi: “Evli evine, köylü köyüne. Evi olmayan, sıçan deliğine.”

Gerçekten çözüm isteyenler 1867’yi masaya koymalı ki, yamyamlar 1967’ye razı olsunlar.........

© Yeni Şafak