Ya Şâfi.

Hastayız ve kabul etmiyoruz hasta olduğumuzu, çünkü bilmiyoruz. Hasta olduğumuzu düşünmüyoruz böylece. Kalbimizin hastalıklarının nezle gibi belirtileri var ama burnumuza dikkat kesildiğimiz kadar dikkat etmiyoruz ona. Hasta olduğumuzu düşünmeyince şifa da aramıyoruz.

Daha kötüsü olarak şifa kapımıza gelse, gönlümüze doğsa bile bazen reddediyoruz şifayı. Ya şifa ile aramıza giren engellere kanıyor ya da daha kötüsü olarak şifa ile aramıza giren engelleri şifanın kendisinden daha çok sevmeye başlıyoruz.

“İyiyim” derken “kötülüğün ellerinde esirim” dediğimizin farkında değiliz.

Öyleyse duamız şudur: Biz hasta olduğumuzu kabul etmesek bile, kalbimize dikkat kesilmesek de, hasta olduğumuzu düşünmesek de bize şifa ver. Şifayı önümüzde bulup reddetsek de, engeli şifadan çok sevsek de şifa ver bize Ya Şafi. Şifanın sahibi sensin. Senden başka şifa veren yoktur. Şifa bulmamız için vesileler lütfet bize.

Ya Kâfi.

Senden başka yetecek yoktur. Ama biz........

© Yeni Şafak