“Amerika Sen Busun” şiirimi yazalı yirmi yıla yakın oluyor. O şiiri yazdığım dönemde iki temel kanayan yarası vardı dünya Müslümanlarının. Biri Afganistan, diğeri de Irak.

Aradan geçen yirmi yılda Afganistan ve Irak büyük oranda “bağımsız ve regüle” iki devlet haline geldi. Yine aradan geçen yirmi yılda Suriye’de çok büyük bir iç savaş oldu ve bitti. Libya bir iç savaş atlattı, Yemen’de iç savaş durumu sürüyor, Doğu Türkistan’daki zulüm konusunda değişen hiçbir şey olmadı ve Gazze, iki büyük soykırım girişiminin üstesinden geldi. Türkiye ise tabiri caizse badire üzerine badire atlattı ama şükürler olsun ki bütün badirelerden çıkmayı başardı.

Bu yirmi yılda İsrail, ABD, Çin, Rusya ve İngiltere’nin yani klasik emperyalist beşlinin yanına İslam coğrafyasında emperyalist hedefleri olan ve bu hedefler için her türlü işbirliğine ve organizasyona açık bir güç olarak İran da eklendi. Gerçi, Suriye Devrimi’nin ardından epeyce beli kırıldı ama yine de bekleyip göreceğiz İran’ın bu emperyalist hedefleri için neleri göze alabileceğini.

Yine bu yirmi yılda ABD’nin “giderek zayıflayan bir emperyalist güç” olduğunu da müşahede ettik hep birlikte. Diğer yandan İsrail’in yenilmezlik miti yerle bir oldu. Libya’da, Afganistan’da, Suriye’de, Bangladeş’te, Somali’de, Sudan’da, Irak’ta ve birkaç İslam ülkesinde daha işler........

© Yeni Şafak