Duymuşsunuzdur. Dervişe sormuşlar “Allah ile aran nasıl?” diye. Derviş de cevap vermiş: “Hep O’nun dediği oluyor, geçinip gidiyoruz.”

Bu cevabın derinliğini insanlara anlatabilme ihtimalimiz kalmadı zira bu cevabın derinliğini anlayabilecek insanlar değiliz. Niçin oluyor bu? Bence şundan: Artistlik ile iştigal etmeden yaptığımız neredeyse hiçbir kalmadı.

Arkadaşlarından biri, Hacda elinde hesap makinesiyle babamın yanına gelip “hesap ettim, bugün itibariyle namazı bırakıyorum ben” diyerek şaka yapmış. O geldi aklıma. Şöyle demiş: “Madem Kabe’de kılınan bir vakit namaz bin vakit namaz yerine geçiyor, işte 20 gündür kılıp duruyoruz. Bu saatten sonra hiç namaz kılmasam 30 yıllık namaz biriktirmişim. Namaz benden düşse gerek.”

O şaka artık gerçek oldu gibi geliyor bana. Çünkü nerdeyse hepimiz artık Allah’ı jeton atılınca çalışan bir makine zannediyoruz. Namaz kıl ve karşılığını versin, oruç tut ve karşılığını versin, zekat ver ve karşılığını versin. Dikkat isterim. Allah’ın bunları yapan kuluna karşılık verip onu mükafatlandırması başkadır, bu söylediğim başkadır. Ben ne dediğimi gayetle biliyorum. Aslında sen de benim ne dediğimi gayetle anladın. O yüzden gel devam edelim.

“Allah, sürprizdir Rabbülalemin” diyor dizesinde Ahmet Murat. Keşke bu dizeyi tam şuradan anlasak: Allah’ın Allah oluşu bizi O’na karşı sorumlu kılar, O’nu bize karşı........

© Yeni Şafak