Gazze’de, her biri izzet ve şereften yapılı birer anıt olan Gazzeliler kazandı. Hepimiz de kaybettik.

467 gündür “Allah’ın yeryüzündeki aslanları” olarak İsrail ile cansiparane cenk eden, ölümün bizatihi kendisini de öldüren Hamas’ın mücahitleri kazandı. Hepimiz de kaybettik.

Cundüleytam da denebilecek, annesi babası Siyonist köpekler tarafından şehit edilen çocukların ordusu bazen sıfır mesafeden bir tankı havaya uçurarak, bazen Kanas’la bir Siyonist askerin beynini dağıtarak, bazen paramotordan çıplak eliyle bomba atarak kazandı. Hepimiz de kaybettik.

Gazze’nin çocukları, anneleri, erkekleri, kadınları, doktorları, alimleri, mühendisleri bazen vurulup düşerek, bazen döne döne vuruşarak, bazen açlığa, bazen soğuğa dayanarak kazandı. Hepimiz de kaybettik.

İsrail’in, çaresiz bir köpek gibi imza edeceği bir ateşkes anlaşması söz konusu evet. Ama aynı İsrail, şu yazıyı yazdığım dakikalarda çaresizliğini kuduzluğa inkılab ettirip “ateşkesi tanımıyorum” da diyebilir. Sonuç değişmez. Vallahi de billahi de, Allah’a yeminler, kasemler olsun ki Gazze kazandı, hepimiz de kaybettik.

Dünyanın tek özgür kara parçasında yaşayan dünyanın tek özgür insan topluluğu durduğu yerden tek bir adım geri atmadan öyle bir kazanışla kazandı ki vallahi de billahi de, Allah’a yeminler, kasemler olsun ki bunun tek bir adı vardır. O da zaferdir.

Gazzeliler, sadece İsrail’i yenmekle kalmadı. Sakın ha. İsrail ateşkese uymayıp saldırmaya devam etse bile akıldan bir an olsun çıkarmayalım. Gazzeliler İsrail’i 7 Ekim’de zaten ve........

© Yeni Şafak