İbn Haldun’un bizim durumumuzu tam olarak ifade eden bir sözü vardır. Bir milletin uyanışını ve geri dönüşünü tanımlar: “Su, nasıl suya benzerse; milletlerin geleceği de geçmişine benzer.”

Emperyalizmin en tehlikeli yanı fiili işgal değil, kültürel emperyalizmdir. Fiili işgaller bir gün sona erer; düşman postalı toprağınızı terk eder. Ancak kültürel emperyalizm, bir milleti köleleştirmeye yönelik bir çabadır ve paslı bir çivi gibi asırlar boyunca insanların zihinlerine çakılı kalır.

Batılı devletler, bir imparatorluk bakiyesi olan milletimiz üzerinde yapabilecekleri en büyük yıkımı gerçekleştirdiler. İşgal ettikleri ve kültürel emperyalizme maruz bıraktıkları Afrikalılar gibi, bir daha büyük devlet hayali kurmamamız için çeşitli fikir ve kavramlar oluşturdular ve bu niyetin önüne geçmeye çalıştılar.

Osmanlı İmparatorluğu’nun yıkılışı ile birlikte, yeryüzünde seccade serilen tüm topraklar işgal edildi. İngiliz, İspanyol, Hollandalı ve Fransız asker postalları bu topraklara ayak bastı. Bu süreç, toprak işgallerini, insan kıyımlarını, savaşları, yenilgileri, travmaları ve karşı hamlelerin bastırılmasını içeriyordu. Uzak Doğu’dan Balkan ülkelerine, Afrika’dan Ortadoğu’ya kadar binlerce hikâyeden oluşan bir süreçti bu.

Birinci Dünya Savaşı, masallarda anlatılan bir efsane değil; dedelerimizin bizzat katıldığı, kimisinin şehit, kimisinin gazi olduğu, devamında Kurtuluş Savaşı ile büyüklerimizin anlattığı ve bizlerin de kulaklarımızla şahit olduğumuz bir gerçekliktir.

Yüzyılın başında, İslam dünyasının büyük mütefekkirleri bu sürecin geçici........

© Yeni Şafak