2026-2027 yıllarını kapsayacak 8. Dönem Toplu Sözleşme görüşmelerinde oldukça sert tartışmalar yaşanıyor. Bize gelen bilgiler işveren tarafının oldukça katı olduğu ve mali konularda esnek olmadığı yönünde. Bu köşeyi takip edenler birçok tartışmalı konuyu eğip bükmeden yazdığımı bilirler. Bu yazımda görüşmelerin niçin bu hale geldiğini ve neler yapılması gerektiğini açıklamaya çalışacağım.

Memur sendikacılığı ciddi bir sıkışıklık yaşıyor

Memurların ekonomik sıkıntı içerisinde olduğunda herkes tartışmasız bir şekilde hemfikir. Bunu bir kenara koyalım ve devam edelim.

Ekonominin de ciddi bir sıkışıklık içerisinde olduğu konusunda da aşağı yukarı herkes hemfikir. Nitekim işçilerin toplu sözleşme görüşmelerinde bu durum açıkça görüldü. Nitekim tarihte ilk defa işveren verdiği teklifi geri çekti.

Sonunda işçi tarafı buruk da olsa greve gitmeden ya da gidemeden toplu sözleşmeyi imzalamak zorunda kaldı. İşçilerin toplu sözleşme süreci ekonominin içinde bulunduğu durumu ve uygulanan ekonomik programın sekteye uğramadan devam etmesi için iplerin ne kadar gerildiğini gösterdi. Bunlar işçi kesiminin grev hakkı olmasına rağmen yaşandı. Grev hakkı olmasına rağmen bu hakkın kullanılması o kadar da kolay değilmiş. Nitekim İzmir Büyükşehir Belediyesinde yaşanan grev süreci bunu göstermişti.

Ekonominin bu duruma nasıl geldiğini herhalde izah etmeye gerek yoktur. Özellikle kamu harcamalarında yaşanan artışlar bunda etkili oldu. Bazı harcamalar maalesef kalıcı hale geldiği için geri alınması da mümkün olamıyor.

Bu kapsamda EYT gündeme gelirken ne işçi sendikalarından ne de memur sendikalarından kayda değer hiçbir tepki gelmedi. 3600 ek gösterge uygulamasındaki çarpıklıklar da aynı şeyler yaşandı. Hiçbir prim ödenmeden milyonlarca kişi 3600 ek gösterge uygulamasından yararlandı.

Bu yükler Hazinenin sırtına binmişken bir de ilaveten deprem felaketinin oluşturduğu maliyette ilaveten gelince bunun sonucundan toplumun her kesimi gibi hem kamu işçileri hem de........

© Yeni Şafak