Bir toplumu “toplum” yapan değerler vardır…

O değerler bütünü de “kültür”ü oluşturur…

-*-*-

En önemli “değer” ya da “değerler”, birlikte sevinebilmek, birlikte üzülebilmektir…

Ama hepsinden önemlisi “birlikte eğlenebilmek…”

-*-*-

Kıbrıslı Rumlarla aramızdaki en ciddi fark, “birlikte üzülememek, birlikte sevinememek ve birlikte eğlenememek”tir…

Rumlar kendi içerinde bunu başarmış durumdadır…

Ve Rum toplumu bize göre “çok eğlenceli” bir toplumdur…

-*-*-

Kuzey Kıbrıs’ta neden birlikte eğlenemiyoruz?

Çok basit bir şey söyleyeyim; mesela “caney caney caney” türküsü çaldığı anda, bütün Kürtler eminim halay çeker!

Veya ne bileyim, “kemençenin sesi duyulduğu anda” tüm Karadeniz horon tepmeye başlar…

Peki şu anda Kıbrıs’ın Kuzey kesiminde böylesine bir birliktelik var mıdır?

-*-*-

Eskiden köylerimizdeki düğünlerde “Dillirga” çaldığı anda, her yandan oyuncular sahneye fırlardı da şu anda Kıbrıs’ın Türk kesiminde kaç kişi Dillirga’yı, Rumcasını, müziğini duyduğu zaman “heyecan” hisseder ki?

-*-*-

Güney’de öyle mi?

Halk şarkılarına herkes aşıktır…

Televizyonlarda Kıbrıs şarkıları, atışmaları, çatistoları ile ilgili eğlence programları var!

Kuzey’de Kıbrıs kültürü veya müziği ile ilgili kaç tane müzik programı, eğlence programı var ki?

-*-*-

Güney’de bir festivale, bir panayıra gidin; bazı müzikler çaldığında, o anda onlarca kişi oyun pistindedir ve birlikte oynarlar…

Hem de oynadıkları mesela “zeybetiko”dur ki bizde adı “zeybek” olsa bile, kaç kişi kaldık zeybek oynayabilen?

-*-*-

Daha önce de yazmıştık mesela, birlikte sevindikleri futbol takımları vardır…

-*-*-

Birlikte mutlu oldukları – eğlendikleri dini bayramları vardır…

Bizde?

Bilemiyorum ama “Bayramlar mı eskidi, bizler mi yaşlandık?”…

-*-*-

Düşünün, Noel,........

© Yeni Düzen