Pazar sabahı çok yorgun uyandım…

Cumartesi akşamı ODTÜ Kalkanlı’da öğrencilerin sahneye koyduğu bir tiyatro oyununu izlemeye gittik…

Çok keyifsizdim, öyle bitik bir hal…

-*-*-

Akabinde çocukluktan kardeşim Erkin’in Güzelyurt’taki barında soluklandık…

Soluklanırken, diyetin veya dikkatli alkol tüketiminin de hafif havrasına yanıverince, dün sabahki uyanış sıkıntılı oldu…

-*-*-

Bu meslekte sağlıklı olmak çok önemli…

Pazar da olsa, “yazacaksınız”…

Kafa sağlıklı değilse olmaz…

-*-*-

Yazmak için ne yapmak lazım?

Etrafı izlemek…

Okumak…

Dinlemek…

-*-*-

Gazeteci ne ya da neleri yazar?

Açıkçası daha çok “kötülükleri”!

Veya sorunları!

-*-*-

Gerçekten çok zor bir iştir…

Hele günümüzde herkes, her yazdığınıza ulaşabiliyor…

-*-*-

Geçmişte yazdıklarınızı okumak için illa ki o gazete alınacaktı!

Şimdi, Dünya’nın neresinde olursanız olun, internete bağlandığınız anda, dilediğiniz gazeteyi, istediğiniz köşe yazısını okuyabilirsiniz!

-*-*-

Ve haliyle yeni gazetecilik modelinde, okuyucuyla ya da izleyici veya dinleyiciyle her an yüz yüzesiniz!

Yüzlerce kişi yazdıklarınızla ilgili olarak yorum yapabilir…

Oysa geçmişte bu “denetim” mekanizması yoktu…

-*-*-

Her yazdığım yazıya veya her yaptığım televizyon programına onlarca, hatta yüzlerce “yorum” yapılıyor…

-*-*-

Beğenen de var beğenmeyen de!

“Yapılan yorumları hiç takmam” demek doğru değil…

Ama doğru bildiğimi yazmaktan asla geri durmam…

-*-*-

Bu girişten sonra, Yenidüzen’de sevgili Cenk Mutluyakalı’nın “Tatminkâr Açıklama (!)” başlıklı köşe yazısını da okumanın akabinde bazı notlar aldım…

-*-*-

Şimdi o notlarla başlayıp, öteki notlarla devam ederek günlük yorumumu yazayım…

İzninizle!

-*-*-

Cenk diyor ki; “… Ülke bu halde ama hâlâ “bayrak gönderde” diye nutuk atıyorlar.
Ne ilgisi........

© Yeni Düzen