Geçtiğimiz hafta Meclis Başkanı Ziya Öztürkler’in bir üniversitenin mezuniyet töreninde yaptığı “İngilizce” konuşma, özellikle sosyal medyanın ana gündem maddelerinden biriydi.

Üzerine çokça espri yapılan, çeşitli boyutlarıyla tartışılan konuyu çok da uzatmak istemiyorum ancak Meclis Başkanı’nın yabancı dil becerisi, eğitim sisteminin yetersizliği, sahte diploma davası gibi unsurlar bir yana, siyaset açısından da özellikle değerlendirilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Herhangi bir siyasetçi yabancı dil bilmeyebilir.

Artık dünyada yabancı dil bilmemek çok rastlanılan bir şey olmasa da hatta üçten fazla yabancı dili çok iyi kullanmak temel gerekliliklerden biri olarak kabul edilse de bir siyasetçi İngilizce bilmeyebilir.

Bu teknoloji çağında bilmediği bir dilde konuşma yapma gibi bir maceraya da girmek isteyebilir.

Ancak her siyasetçinin yanındaki en alttan en üste kadar olan kadroların işin gereklerine göre liyakatle seçilmesi durumunda eksikler kolaylıkla tamamlanabilir.

Öztürkler sadece anlaşılmaz bir dilde konuşmadı. Okuduğu metnin de İngilizce temel bilgisini yerine getirmediği belliydi.

Bundan daha da acı olanı, oraya gelene kadar tek bir kelime telaffuz edemeyen bir Meclis Başkanı’nı bu şekilde mikrofonla baş başa bırakamayacak yetide birilerinin perde gerisinde olmadığını da gördük.

Son yıllarda siyaset ve siyasetçi profilimize bakıldığında çok ciddi bir yozlaşma içinde olduğunu görebiliyoruz.

Toplum içinde saygınlık görmeyen, herhangi bir yeteneği veya özel birikimi olmayan ancak ilişkileri ya da çıkarları sonucu siyaset sahnesinde bulunmuş ve oralardan çıkar sağlamaya devam eden birçok örnek var karşımızda.

Eminim hepimiz bir çırpıda birçoğunu sayabiliriz.

Haliyle bu çap düşmesi siyaset yapma şekillerimizi de değiştirdi.

Toplumu kişisel çıkarına daha fazla odakladı. Adalete ve liyakate inancını kaybetmiş olan toplum daha fazla kendi içine döndü.

Özellikle son 5 yıl içinde Türkiye iktidarının doğrudan müdahaleleri çok daha gözle görülürken, bu çapsızlık hem bu müdahaleleri besledi hem de müdahale yapılıp ses çıkarılmadıkça, donanımlı kişileri siyaset sahnesinin gerisine düşürdü.

Bana göre Ziya Öztürkler örneği, gerek seçilmesi sürecinde mecliste yaşananlar, gerekse........

© Yeni Düzen