Yaşamak için yemek normal, yemek için yaşamak anormal.

Maddiyat istemek normal, maddiyata göre insana değer vermek anormal.

Evini sevmek normal, evin kölesi olmak anormal.

Eleştiri normal, hakarete eleştiri süsü vermek anormal.

Güzel giyinmek istemek normal, tıka basa gardıroplar yetmiyormuş gibi giyinme odalarına kadar duyulan ihtiyaç anormal.

İkram sevmek normal, maharet gösterisine dönen sofralar anormal.

Ebeveynin çocuk üzerindeki hâkimiyet ve himayesi normal, çocuğun ebeveynine isyanı, kayıtsızlığı anormal ki kıyamet alametlerinden biri sayılmış.

“Müstehcenlik toplum ahlâkına atılmış bir dinamittir.” demek normal, böyle düşünenleri “Beden kendi bedenim, sen ne karışıyorsun?” deyip yobazlıkla suçlayan zihniyet bence........

© Yeni Asya