Bu haber sadece Afganistan özelinde değil, evrensel manada hukukun krizi olarak şeriat ve seküler hukuk üzerine bir düşünmeye sevk etti.

Hukuk, bir toplumun adalet arayışını ve toplumsal düzenini sağlayan en temel araçlardan biridir. Ancak tarih boyunca hem dinî, hem de seküler hukuk sistemleri çeşitli krizlerle yüzleşmiştir. Bugün gelinen noktada, bu iki hukuk anlayışının da hem avantajları, hem de zayıflıklarıyla derinlemesine bir değerlendirmeye tâbi tutulması gerekiyor.

Abbasî döneminden itibaren, İslâm dünyasında içtihad kapısının kapandığına dair yaygın bir kabul vardır. Bu durumun, İslâm hukukunun gelişimini dondurduğu ve değişen toplumsal ihtiyaçlara cevap verme kapasitesini sınırlandırdığı düşünülür. Ancak özellikle Afganistan pratiği gibi örnekler, aslında bu donuk yapının bazı durumlarda esneyebildiğini de göstermektedir.

Afgan İslâm hukuk tarihi ve uygulamaları, âlimlerin hukukun “nefes alması” adına yorumlarda bulunduğu bir alan olarak dikkat çekiyor. Ancak bu yorumların ne ölçüde hukuku anlaşılmaz hale getirdiği veya zaruretler bahanesiyle hukukun temel ilkelerinden ne kadar uzaklaşıldığı tartışmaları........

© Yeni Asya