Kişi Kendini Nasıl Biliyorsa

İman kalptedir. Görünüşte değil, şekilde değildir. Dolayısıyla kimin iman sahibi, kimin imansız olduğunu bilme imkânımız yoktur.

Bu konuda hüküm: Kişi zahirde, görünüşte Müslüman ise Müslüman kabul etmektir. Yani adam kendini nasıl niteliyorsa öyledir. Müslüman’ım diyorsa Müslüman saymalıyız. Gerçek halini de Allah’a bırakmalıyız.

Kimse dininin ne olduğunu söylemek zorunda da değildir. Kişinin Müslüman olduğunu, onun Müslüman gibi yaşayışından çıkarırız. Müslümanlarla beraber yaşayan kişi aksini söylemedikçe Müslüman kabul edilir. İmanı ve ibadeti araştırılmaz.

Nitekim, Bediüzzaman da, “‘Münafık öldükten sonra namazı kılınmaz’ mealindeki ayet, o zamandaki ihbar-ı İlâhî ile bilinen kat’î münafıklar demektir. Yoksa zan ile, şüphe ile münafık deyip namaz kılmamak olmaz. Madem ‘lailahe illallah’ der, ehl-i kıbledir. Sarih küfür söylemese veyahut tevbe etse, namazı kılınabilir.”1 diyor.

Son nefesinde kişinin nasıl öldüğünü ise ancak Allah bilir. İmansız bilinen birisi makbul bir tövbe etmiş olabilir. Allah bunu araştırmayı Müslümanlara emretmemiştir.

Medine........

© Yeni Asya