Yazıda usanan ve ibadet ayları olan Şuhur-u Selâsede sair evradı, beş cihetle ibadet sayılan( HÂŞİYE) Risale-i Nur yazısına tercih eden kardeşlerime iki Hadis-i Şerifin bir nüktesini söyleyeceğim.

BİRİNCİSİ: “Yûzenü midadü’lulemâi bi-dimâi’ş-şühedâi” (ev kemâ kàl). Yani, “Mahşerde ulemai hakikatin sarf ettikleri mürekkep, şehidlerin kanıyla muvazene edilir, o kıymette olur.”

İKİNCİSİ: “Men temesseke bi-sünnetî ınde fesâdi ümmetî felehû ecrü mieti şehîdin.” (ev kemâ kàl). Yani, “Bid’aların ve dalâletlerin istilâsı zamanında Sünnet-i Seniyyeye ve hakikat- i Kur’âniyeye temessük edip hizmet eden, yüz şehid sevabını kazanabilir.”

Ey tembellik damarıyla yazıdan usanan ve ey sofî meşreb kardeşler! Bu iki hadisin mecmuu gösterir ki, böyle zamanda hakaik-ı imaniyeye ve esrar-ı Şeriat ve Sünnet-i Seniyyeye hizmet eden mübarek, halis kalemlerden akan siyah nur veya âb-ı hayat hükmünde olan mürekkeplerin bir dirhemi, şühedanın yüz dirhem kanı hükmünde yevm-i mahşerde........

© Yeni Asya