Bizim çocukluğumuzda ve gençliğimizde durum böyleydi. Ancak baba, hele de dede olunca, bu işin kesin ve katî bir şekilde kendiliğinden olmayacağının ve yapılamayacağının farkına vardık.

Bu farkındalık sadece benim gibi ferdlerde değil, bütün bir milletin zihninde belirginleşmiş durumda. Elden çıkmış, bizim ama bize ait olmayan evlâtlarımız, şimdi dizlerimizi dövdürüyor. Elbette çocuk eğitimindeki bu eksiklik, ahlarla, vahlarla, diz dövmekle giderilmez ve halledilmez.

Çocuk eğitiminde bizleri böylesine........

© Yeni Asya