Yani bir mal ya da hizmet satıcısının “bu malın/hizmetin bir yıl vadeli bedeli yüz on lira ama peşin alırsan on lira indirimle yüz lira olur” diyerek vade sebebiyle fiyatı farklılaştırması caizdir. Neticede akittir ve tarafların icap ve kabulüne bağlıdır. Kimse kimseyi zorlamıyorsa ve kandırmıyorsa mesele yoktur.

Bir malı satıcısından peşin yüz liraya alıp, önceden belli alıcısına vadeli yüz on liraya satan ve teslim işini doğrudan satıcıdan alıcıya yaptıran satış aracısının yaptığı aracılık caiz midir? Bu soruya ehli cevap verecektir ve görebildiğimiz kadarıyla belli şartlarla genellikle “evet” cevabı vermektedir.

Uygulamada bu aracılık üç tarafın aynı anda kurduğu tek bir akitle yapılmaktadır. Bu tür akitler son elli yılda yaygınlaşmıştır. Alıcı, satıcı ve finansman sağlayıcı arasındaki bu akde Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunda “bağlı kredi sözleşmesi” denmektedir. Uygulamada ise “üç bacaklı sözleşme” gibi adlarla anılmaktadır.

Mal finansmanı veya mal kredisi

Banka ve benzeri bir kredi kuruluşunun müşterisine kredi açtığı, ama nakit parayı müşterisine vermek/tahsis etmek yerine müşterinin bulup pazarlığını yaptığı malı peşin satın almakta kullandığı kredi türüne mal kredisi denilmektedir. (Katılım bankaları “kredi” kelimesinin faizi çağrıştırması ve yanlış anlaşılması risklerinden dolayı, bu işleme “mal finansmanı” da demektedir).

Kredi ya da finansman kuruluşu mal kredisi kullandırdığında bir tür peşin alıp vadeli satma işi yapmış gibi olmaktadır. Ancak bu işlem ardarda........

© Yeni Asya