İn’am, ihtiyacın üstündedir

Nimetlendirme, elbette ihtiyacın yukarısındadır ve ihtiyaçtan yüksektir. İhsan, ihtiyacın üstündedir.

Nimete muhtaç olunması hakikati o nimetin ihsanıyla gerçekleşir. Nimetlendirme olmazsa, nimet ortaya çıkmaz. Evlâdın şefkate muhtaçlığı, annenin şefkatli oluşuyla doğrudan irtibatlı olduğu gibi anneden şefkat ulaşmazsa evlâd mahrum kalır.

Nimete olan ihtiyaç ne kadar ziyade olursa olsun, nimetlendirilme olmadığı sürede o ihtiyacın nimetlendirilmeye muhtaçlığı sürecek. Ne zaman ki nimetlendirilme tahakkuk etti, o zaman da ihtiyaç karşılandı, denilebilir. Bu da gösterir ki, nimetlendirme (in’am), ihtiyacın üstündedir.

İn’ama (nimetlendirmeye) muhatap olan muhtaca, rahmet hazinesinden beşerin imdadına gelmesinin hak tabiri elbette “indirdik”dir; çıkardık, değildir.

1.3 İhraç ifadesi ihsanı hissettirmez

“Hem tedricî ihracat beşerin eliyle olduğu için, “ihraç” kelimesi ihsan cihetini nazar-ı gaflete hissettirmez. Bir meseleyi ele alırken makam karıştırılmamalıdır. İhraç, inzal meselesinde anlatılmak istenen; beşerin ihtiyacı hakikatiyle Allah’ın merhamet ve ihsan hakikatini telif ederek tevhid gerçeğiyle gafletli nazarın........

© Yeni Asya