Vakıanın görünen cephesindeki sebepler, nihayetinde orada kazası icra edilene vesile ve vasıtadır, zira âlemde her şeyin bir sebebi vardır. Bu cephede hemen her şey İlâhî ilim tarafından bilinen, takdir edilen ve vakti gelip vuku bulduğunda da kader olduğu anlaşılan vakıalar isbat eder ki zahirdeki sebep, asıldaki hakikî sebebin zuhuruna vasıtadır. Bu noktadan denilir ki her şeyde kaderin hissesi vardır.

Risale-i Nur’dan nakledeceğimiz örnek metinlerle meseleyi anlamaya çalışalım.

“Meselâ, hâkim seni sirkatle mahkûm edip hapsetti. Hâlbuki sen sârık değilsin. Fakat kimse bilmez gizli bir katlin var. İşte, kader-i İlâhî dahi seni o hapisle mahkûm etmiş. Fakat kader, o gizli katlin için mahkûm edip adalet etmiş. Hâkim ise, sen ondan masum olduğun sirkate binaen mahkûm ettiği için zulmetmiştir. ”2

Yaşanan vakıalarla kaderin adaletine getirilen bu örnek metinde, kaderin izi, hissesi anlaşılır.

“İnsanların sana ettikleri ayn-ı zulümlerinde, ayn-ı adalet olan kader-i İlâhî’nin büyük bir hissesi var.”

Yukarıdaki metnin bir başka misali manasında........

© Yeni Asya