Şubat ayında göreve başladım. Fakat gazetede çalışmak ve İstanbul’da olmak arzusu daha ağır basıyordu. Okul döneminde gazeteye her hafta mutlaka uğrardık. Yazılar da başlamıştı ara sıra. Dolayısıyla dört yıl boyunca gazeteciliğe ısınmıştık. Bir arkadaşla beraber bize verilen çalışmaları zamanından önce hazırlıyorduk. Ramazan sayfası için hazırladığımız çalışmalar beğenilmiştı. Bu sebeple öğretmenliği ilk yıllarda sevemedim. Aklım hep gazetede idi. Kutlular Ağabeye de bu konuyu bir defasında mektupla bildirdim. Sonra tayinle İstanbul’a geldim. Şimdi ise, “İyi ki bu mesleği seçmişim” diyorum. Tereddütler yaşadığımda, aklıma hep şu hadis gelmektedir: “Hayır Allah’ın seçtiğindedir.”

Allah’a hamdolsun ki, 40 yıldır çalışıyorum. İki yıl önce “artık yeter” diyerek işten ayrılmayı düşündüm. Tam karar aşamasında iken, Allah rahmet etsin, kendisi de bir öğretmen olan merhum Hüseyin Ceylan abi, rüyamda beni “emekli olma” diyerek uyardı. Daha sonra halen öğretmen olan bir başka arkadaşım da rüyada aynı şekilde emekli olmamam noktasında beni uyardı. Ayrıca kendisi bir emekli öğretmen olan Selahaddin Yaşar abi de okuldan ve öğretmenlikten her bahis........

© Yeni Asya