Terörün bitmesinden, kanın durmasından, silâhların susturulmasından aklı sönmemiş, vicdanı ölmemiş herkes sevinir, memnun olur. Bu, meselenin ayrı bir veçhesi. Lâkin, sadece iyi niyet, iyi netice doğurmaya yetmiyor. Ayrıca samimiyet, ciddiyet ve irade kuvvetinin ortaya konması gerekiyor.

Onun için, gelişmelere “ihtiyatlı bir iyimserlik” içinde bakmakta fayda var. Zira, bundan 10-15 sene önceki benzer “süreç”ten bir hayır çıkmadı: Barış ve çözüm için kurulan masalar devrildi. Büyük emek ve ümitlerle teşkil edilen “Akil İnsanlar”ın çabası boşa çıkartıldı. Taraflar arasında yapılan görüşmeler fiyasko ile neticelendi. Özetle: Durum daha da kötüleşti. Açılan “hendek” ve kurulan “bariyer”lerin her iki tarafın da, kendi insanımızın oluk oluk kanı aktı. Neticede, çözüm ve barış adına ortaya konulan ne varsa tamamı zincire vurulup rafa kaldırıldı.

«

Şimdilerde, 15 sene öncekine benzer bir vaziyet, “toplumsal barış ve demokratik süreç” üst başlığıyla yeniden ülke gündemine getirilmiş bulunuyor. Tabiî, bu kez durum nisbeten daha ciddi görünüyor. Ciddiyetin iki ana unsuru var: Türkçülerin başı olan MHP lideri Bahçeli ile........

© Yeni Asya