Bu hâl onları mutlu eder, huzurlu kılar. Müzakereyi daimî kılmaları ise, yaşadıkları hayatın kalitesini yükselterek güzelleştirir. Bunun aksi hâli ise, aksi istikamete götürür, fenâ neticeler doğurur.

Farklı, hatta zıt fikirde olanlar ise, birbiriyle diyalog kurabilirler. Kuracakları diyalog sayesinde, bazı kaygılardan kurtulabilirler. Dünyalarında büyütmüş oldukları birçok meselenin, aslında o kadar da büyük ve tehlikeli olmadığını anlarlar. Böylelikle, daha güvenli bir hayatı yaşamanın tadına varır, erdemini yaşarlar. Aksi durum, yani daha da zıtlaşmaya yönelmeleri ise, bütün güzellikleri de zıddına inkılâp ettirmiş olurlar. Aradaki güven hissi ortadan kalkmaya başlar. Bu da tarafların huzurunu kaçırır, onları daimî bir kuşku ve tedirginlik içinde bırakır. Zira, zıtlaşmanın derinleşmesi hâlinde, taraflar, başka odaklarla da işbirliği yapma arayışına girecekleri için, zamanla iş çatışmaya döner ve kolayca hâlledilebilicek en basit bir mesele dahi bir bakarsın devâsâ bir krize dönüşüvermiştir.

Demek ki, mümkün olduğunca diyalog yolunu ve iletişim kanallarını açık tutmak, tarafların ve de umumun menfaati icabıdır.

Şu sıralar, gerek ülke içinde, gerek bölge genelinde ve gerekse dünya çapında bazı diyalog emareleri, hatta yer yer tabloları görünüyor.

Büyük........

© Yeni Asya