Bakmayın siz bazı muhakeme fukaralarının “Demokrasi küfür rejimidir” demelerine. Eski tâbiri ile “demokrasi” denilen şey, “meşrutiyet”in ta kendisidir.

Meşrutiyet manasındaki demokrasi, İslâmiyet ile çatışan bir sistem değildir. Dahası, Üstad Bediüzzaman’ın meydan okurcasına söylediği “Ruhu şeriattandır.”

«

Bir an için demokrasinin rafa kaldırıldığını, yahut bir darbe ile devre dışı edildiğini düşünelim.

Onun yerine ne gelir?

Hiç tereddütsüz diktacı bir rejim gelir. Partiler kapatılır. Seçim sistemi iptal edilir. Milletin hür iradesi hançerlenir. Baskı ve zulüm meydan alır. Hukuk ve adalet mekânizması hakkıyla işlemez hale gelir. Keyfî uygulamalar başını alıp gider. Hiç kimsenin can ve mal emniyeti kalmaz. Zira, gücü yeten yetene tarzında kaotik bir vaziyet hasıl olur.

Onun içindir ki, vaktiyle 27 Mayıs Darbesi’nde etkili rol oynayan bir şahıs, olup biten zulüm ve haksızlıklara şahit olduktan sonra şunu söylemeye mecbur kalmış: “En kötü bir demokrasi, en iyi bir darbe rejiminden daha iyidir.”

Bu şahsın yaşadığı bir acı vakıa da şudur: Demokratlara karşı birlikte darbe yaptıkları cuntanın sağ kanadı,........

© Yeni Asya