Ülke genelinde gerginlik had safhaya çıkarılmıştı. “İrtica” gerekçesiyle darbe hazırlığından söz ediliyordu. Bazı gazeteler “Hava kurşun gibi ağır” şeklinde manşet atarak gerilimi daha da tırmadırıyordu.

Öte yandan, “Batı Çalışma Grubu” isimli korsan bir grup, beş bin civarında “irticaî faaliyet odağı” damgasıyla kendince adres tesbiti yapmıştı.

O tarihte, yönetimde Refah-Yol hükümeti vardı. Necmeddin Erbakan Başbakan, Tansu Çiller de Başbakan Yardımcısı idi.

Süleyman Demirel, Cumhurbaşkanı sıfatıyla MGK’ya başkanlık ediyordu. Askerî cuntanın hazırlamış olduğu 24 maddelik “yaptırım listesi” önce 18’e indirildi. Ardından maddelerin yumuşatılmasına çalışıldı.

Bu yaptırım listesi, aynı sene içinde Mesut Yılmaz (ANAP) başkanlığında kurulan hükûmete havale edildi. Ardından, özellikle memur kıyımının ve öğrenci baskısının bariz şekilde görüldüğü yeni ucûbe bir dönem başlatılmış oldu.

“28 Şubat Süreci” için “Bin yıl devam edecek” ifadesi kullanılıyordu. Oysa, aradan daha otuz sene bile geçmeden, halkın genelinde o dönemden neredeyse nefret etmeye........

© Yeni Asya