Onun için bundan seneler önce yazdığım bir şiir aklıma geldi, onu sizlerle paylaşmak istedim. Hatırlanma ve birer Fatiha okunması amacıyla.

Ben hayatta en çok seni sevdim,

Diyemedim, ne yazık ki, babama.

Bilemiyorum, nedendi bu suskunluğum?

Öldükten yıllar sonra bile anlayamıyorum.

O babam ki; tek maaşla beş çocuk büyüttü,

Beşi de erkekti, beşi de meslek sahibi oldu.

Ben hayatta en çok seni sevdim,

Diyemedim, ne yazık ki, babama.

Sağlam bir demokrattı, dik........

© Yeni Asya