Ona göre, “bizi dünya rahatından ve ecnebileri ahiret saadetinden mahrum eden” sebep, bilimle dinin çatıştığı iddiası idi. Bu iddiayı “Köle efendisine, hizmetkâr reisine, oğul babasına nasıl düşman ve muarız olabilir?” sualiyle ve çok kesin bir dille reddederek şöyle diyordu:

“Halbuki İslâmiyet fenlerin efendisi ve mürşidi ve hakikat ilimlerinin reis ve pederidir.” (Muhakemat, s. 8.)

Bu zamanda i’lâ-yı kelimetullahın maddeten terakkî etmeye bağlı olduğunu vurgulayan Bediüzzaman, “Medeniyet-i hakikiyeye girmekle i’lâ-yı........

© Yeni Asya