Okuduğum bu haber benim 18 yıl öncesinin acı hatıralarını yani canım kadar aziz ve değerli olan babamın bu çaresiz hastalığa yakalandığı ve hastalık haberini aldığı günden itibaren yaşadığımız 38 günlük ağlamaktan, üzüntü ve hüzünden müteşekkil olan vefatı dönemine götürdü.

Rabbim her türlü onulmaz hastalıktan bizleri ve sevdiklerimizi uzak eylesin.

Haberi aldığımda bedenimin her zerresinde hissettiğim bir acıyı yaşadığımı dün gibi hatırlıyorum. Ağlamaktan, üzüntü ve hüzünden kısa bir süre içinde ciddî şekilde kilo kaybına uğramıştım. Gecem uzamış, gündüzüm kararmıştı. Ne yapacağımı bilemez hâlde sokaklarda hıçkıra hıçkıra ağlamıştım.

Acaba babamın rahatsızlığına bir çare olabilir miydi? O dönem amcam yurt dışından aramış ve Adana’da televizyonlarda boy gösteren bitkisel tedavi uzmanı olduğunu iddia eden bir doktordan bahsetmişti

Denize düşenin boğulmamak adına yılana sarılması gibi o sözde doktora sarıldık, ağabeyim de doktor olduğundan telefonu hoparlöre verip abimle görüştürdüm. Hastalığın kemiğe ulaşmadığından kısa süre sonra........

© Yeni Asya