Aslında “iklimle mücadele” paravanında ranta dayalı “emisyon ticaret sistemi”yle emisyon azaltımı sağlanamazken, “yeni maden yasası”nda “kamu yararı” uyduruk gerekçeli “kamulaştırma”yla vatandaşların tapulu arazisine el konularak madenciliğe açılıyor.

İlgili Meclis Komisyonu’nda yine muhalefetin hiçbir uyarısı ve düzeltme talebi nazara alınmadan kavgalı - gürültülü geçirilen “teklif”te her ne kadar “izin süreçlerini hızlandırma ve yatırım ortamını iyileştirme”den bahsedilse de çevre kuruluşlarının tesbitiyle çevrenin değil, “iktidara iliştirilmiş madenci şirketleri”nin talepleri önceliklendiriliyor.

ZEYTİNLİKLER, ORMANLAR, TARIM ARAZİLERİ MADENCİLİĞE AÇILIYOR

Evvela 21 maddelik “yasa teklifi”nin 11. madde ve ekinde özellikle madenciliğe yeni ayrıcalıklarla zeytinlik sahalarında çevre tahribatına teşne hale getiriliyor.

Aslında “teklif”te “Zeytincilik Kanunu”na rağmen zeytinliklerin madenciliğe açılması; kazıları yapan şirketlerce “zeytin ağaçlarının aynı il-ilçede başka bir alana taşınması ya da eşdeğer büyüklükte yeni bir zeytinlik sahası kurulup yüzlerce yıllık zeytin ağaçları yerlerine yenilerinin dikilmesi” şartlarının, tamamen kamuoyunun tepkisini dindirmeye yönelik bir oyun olduğu ortada.

Zira uzmanlar, maden için kesilen ormanların rehabilitasyonunun mümkün olmadığını, zeytinliklerin taşınıp yerlerine yenilerinin dikilmesiyle ekosistemin bütünlüğü ve ağaçların verimliliğinin geri kazanılmadığını; 100 yaşındaki bir zeytin ağacını taşımanın kökünden kurutmak olduğunu belirtiyorlar.

Yeni........

© Yeni Asya