Bu yüzden “demokrasi endeksi”nde dünyada 180 ülke arasında 102. sırada “hibrit/melez demokrasi”den “otoriter demokrasi”ler arasına düşen Türkiye, “ifade ve basın özgürlüğü”nde 80. sıralarda.

Parti Genel Başkanı olarak muhalefete her türlü ağır hakarette bulunan Cumhurbaşkanı’nın muhalefetin verdiği en basit cevabının dahi soruşturulup cezalandırıldığı vasatta haksızlıklar ve hukuksuzlukları nazara vermek “suç” sayılarak “dokunan yanar” tehditleri savruluyor.

Bu arada “iktidar cephesi”nden ekonominin çöküşünü, devletin çürüyüşünü, iktidarın ülkeyi yönetememesini ortaya koyan, iktidarın yanlışlarını eleştiren medyaya, gazetecilere, muhalefetin millete ulaşma, çarşıda–pazarda vatandaşların sorunlarını dinleme ve temalı mitinglerine devam etmesi karşısında “sıkıysa sokağa çıkın” tahriki yapılıyor.

Seçilmiş belediye başkanlarına “kayyım operasyonu”, muhalefete mensup isimlere, özellikle Cumhurbaşkanı seçimlerinde “muhtemel rakipler”e yıllar öncesine gidilerek uyduruk bahanelerle “soruşturmalar”ın açılması çarpıklığı devam ediyor.

YÜRÜTME, YASAMA VE YARGI “TEK KİŞİ”DE…

Siyasetin ülkenin ve milletin meselelerini gündeme getirmesi; medyanın halkın sorunlarını, en son 36’sı çocuk 78 insanın can verdiği Bolu Kartalkaya’daki yangında olduğu gibi denetimsizlik, ihmal ve rant adına kayırmaları sorgulaması; âdeta sıradanlaşan yolsuzlukları, kamu malının hırsızlanmasını, ihaleye fesad karıştırılmasını, millet malını gasbı, “yandaş........

© Yeni Asya