Evde iki öğün yemek yer, kardeşler arasında beş öğün kavga ederdik! Bilhassa orta ve lise dönemi çok fırtınalı geçiyordu. Çatmadığımız öğrenci, çatışmadığımız hoca yok gibi idi. Teneffüslerde sınıfın ve okulun yarısı peşimizde kovalamaca oynuyorduk! Sık sık yolumuz idareye uğruyordu…

İşte o debdebeli, gürültülü hayat devam ederken Yeni Asya ile Risale-i Nur’u tanıdık, daha doğrusu, “ihsan-ı İlâhî tarafından omzumuza” kondu! Başta bir hayli direttik, sonunda teslim-i silâh ettik! Şüphe ve vesveselerimizden kurtulup suallerimizin cevabını bulduk. Fırtınalı, partırtılı hayat gitti, yerini sükunete bıraktı. Hocalarımız, “Bu çocuğa ne oldu, cin mi........

© Yeni Asya