Asıl olan hayır ve müsbet duadır. “Beliyyelerin istilâsı ve muzır şeylerin tasallutu, bazı duaların evkàt-ı mahsusalarıdır ki, insan o vakitlerde aczini anlar; dua ile, niyaz ile Kadîr-i Mutlak’ın dergâhına iltica eder.”1

Muzdarlar, dinimizin zulüm ve haksızlık saydığı hususlarda beddua etmeleri, “Allah kötü sözün alenen söylenmesini sevmez; ancak zulme uğrayanlar hariçtir.”2 mealindeki ayete göre de câizdir. Ayet ve peygamberleri yalanlayan zalimlere bedduaya izin vermiştir:

“Ya Rabbî, yeryüzünde dolaşan bir tek kâfir bile bırakma!”3 Devamında gerekçeleri gösterillır: “Zira bırakırsan onlar senin kullarını, senin yolundan saptırırlar ve sadece kendileri gibi kâfir, ahlâksız çocuklar dünyaya getirip yetiştirirler.”4

Peygamberimiz (asm), “Kâfir bile olsa masumun, mazlumun bedduasından sakınınız. Çünkü onun duası........

© Yeni Asya