Bu benzerlikten herkes kendisine göre bazı sonuçlar çıkarmaya çalışıyor. Ama bizce aynı sonuçları çıkaracak kadar benzemiyor. Şöyle ki:

Erdoğan, 1994’te İslâmcı Parti denilen Refah Partisi’nden İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı seçilmişti. Bu seçim “başarı”sı, Özal’ın âni ölümü sonrası Demirel’in cumhurbaşkanı olması ve ardından zaten zor toparlanmış olan demokrat siyasetin yeniden dağılması üzerine ve Ankara’daki hâkim siyasete rağmen gelmişti. Bu seçim başarısının ve parti siyasetindeki hırsının ve güçlü pozisyonunun da yardımıyla, Erdoğan, bilhassa yaşlanmış Erbakan sonrası için partisinde başa güreşiyordu.

Erdoğan bu aşamada iken dini siyasete alet ettiği gerekçesiyle yargılandı. Mahkûm edildi. Siyaseten yasaklandı. Cezası kesinleşti. Hapse girdi.

Cezanın hukuka ve vicdana uygunluğu ayrı konu, ama Ziya Gökalp’in Kurtuluş savaşında yurdunu Yunan’a karşı savunan askerimiz için yazdığı şiirdeki mızrağı siyasî hasımlarına batıran Erdoğan’ın bu yaptığı dinen de siyaseten de yanlıştı. (Hâlen de “o yaptığım yanlıştı” demedi, aksine “mağdur edildim” söyleminin ekmeğini yemeye devam ediyor.)

Erdoğan’ın belediye başkanlığı döneminde partisinin kayıt dışına çıkararak ya da zaten kayıt dışından toplayarak “gizli kasa”larda tuttuğu para ile siyaset yaptığı iddiaları hep dillendirildi, ama bu sebeple bir yargılama yapılmadı, buradan bir........

© Yeni Asya