Aktardıkları bilgilere göre -doğruysa- Bursa’da bir aile hekimi hastalara rapor yazarken altına bir de Risale-i Nur Külliyatına dahil Hastalar Risalesinden seçilmiş bir metin yazıyor.

Vekillere göre bu yanlış ve engellenmesi gereken bir durum.

Vekillerin açıklaması Risale eleştirisi değil. Siyasete yönelik bir “kamu hizmeti yöntemi” eleştirisi ve belki de dindarlara yönelik bir “din hizmeti metodu” eleştirisi.

Nitekim mevzuyu anlatırken sıra Risalelere geldiğinde dikkatli bir üslupla “Kim hangi konuda yazdıysa bunu sevenler, bağlıları olabilir. Ama bu devletin resmî evrakı. Bu sadece bir tanesi. Her bir raporda ayrı bir pasaj ve bölüm var.” diyerek sunuyorlar.

Konu sosyal medyada çeşitli yönlerden tartışıldı. En çok dikkatimizi çeken, vekillerin dikkatli üslubunun da etkisiyle olsa gerek müzakerelerde siyasetin ve siyasî bağnazlığın fazla öne çıkmaması idi.

Öncelikle şunu ifade edelim; biz de konuya siyasî yönden bakmayacağız. Zaten işin siyasî bir yönü de yok. Konu hasta doktor ilişkisi ile ilgili gibi görünse de aslında dinî tebliğin metodolojisi ile ilgili.

Din nasihattir. Nasihat ancak muhataba yapılır. Genele yapılan nasihat, şeair (toplumsal dinî motifler) eliyle olanıdır.

Meselâ mezar taşlarındaki “el baki hüvel baki” nasihattir. Her okuyan okumuş olur. Nasibi olan bundan nasihat alır, nasibi olmayan üstünde düşünmeden geçer.

Meselâ minaredeki ezan nasihattir. Dileyen durur, hizaya geçerek dinler ve hatta namaza “koşar,” namazda gözü olmayan da duymazdan gelir.........

© Yeni Asya