“Bu konuda tek mesele Diyanet’in itibarı yani özerkliği ve tarafsızlığı. Bazı ana babaların, bilhassa siyasî imaj meseleleri sebebiyle Diyanet’ten kendileri uzak durdukları gibi çocuklarını da uzak tuttukları açık. Biz, Diyanet’in özerkliği meselesini bu sebeple de önemsiyoruz.”

Bir ilâhiyatçı dostumuz sordu:

“Hocam tavsiyeniz çok yerinde ve güzel. Fakat Diyanetin bir hikâye kitabına ‘çocuklar için uygundur’ demesiyle özerk olup olmaması arasında bir ilişki yoktur kanaatindeyim. Özerk olması gerektiği ayrı bir konu sanki.”

Cevabımız:

“Siyasetin etkisindeki bir kurumun güvenilirliği düşüktür. Kendisine güvenilmeyenin mührü de değersizdir.”

O yazımızın yayına girdiği gün camilerde Cuma hutbesi denilerek okunan metin hayli dikkat çekici ve özerklik meselelerini de yeniden gündeme getirici idi.

Öncelikle şunu söyleyelim: “Türkçe hutbe” tek parti dönemi ürünü bir bid’attır. Cuma saatinde minberden okunan Türkçe metni, dinen “hutbe” diye değil, “hutbe makamında okunan vaaz” diye dinlemek lâzımdır.

Diyanet İşleri Başkanı Muhterem Ali Erbaş’ın da........

© Yeni Asya