Çağımızın yalnızlık hastalığından kurtulalım!

YAŞAR DEĞİRMENCİ

İçinde yaşadığımız çağı, kendimizi, kendi dünyamızı, medeniyet dinamiklerimizi tanımıyoruz. O yüzden yaşadığımız sorunları anlamakta ve aşmakta çok zorlanıyoruz.

İçinde yaşadığımız çağı tanıyabilmenin yolu, kendimizi iyi tanımamızdan ve kendimiz olarak tarihe müdahalede bulunabilecek bir özgüvene, dolayısıyla çağı dönüştürebilecek ölçüde esaslı bir entelektüel birikime sahip olmaktan geçer. Mukaddesi verilmeyen toplumlar; sun’î mukaddesleri benimserler, başka toplumların kültürlerinin işgaline girerler. Kendi aydınını/münevverini yetiştiremeyen millet olmaktan kurtulalım artık.

İslâm’dan arındırma yapılınca, İslâmî kimliğimiz buharlaştırılınca kaybettirilince “İslâm Kardeşliği”nin kuşatıcılığının, samimiyetinin, şefkatin merhamet ve rahmetin yerini vahşet, canilik ve katliam yapan batasıca Batı aldı.

Bir toplumun başına gelecek en büyük felaket; başına geleni bilememesidir. Kendi dünyamızda, kültürümüzde, medeniyet dünyamızda yaşamıyoruz. Milli birliğimiz, tarihi-kültürel beraberliğimizin mahsulüdür. Çatlayan topraklar gibi bu dünya İslam’a susamış. Bütün doğrular İslam’ın özünden gelir. İslam’ın özünü yanlış bilen, tarihi-sosyolojik-sosyal doğruları da öğrenemez, kendini de öğrenemez, hayatı da öğrenemez. Hayatın içinde kullandığımız çoğu cümlelerde “Rabbimizi, Allah’ı, Cenabı Hakk’ı, Allah Teâla’yı” kullanmıyoruz. Meselâ “Allaha ısmarladık yerine Bay Bay, Fîemanillah (Allah’a emanet ol!) yerine Kendine iyi bak, İnşallah’sız konuşmalarımız” millî ve manevi değerlerimizden kopuk bir hayat, bizi kendimizden özümüzden uzaklaştırıyor.

Komşuluk ve akrabalık bağları kopmuş vaziyette. Hayatın telaşı içinde en çok ihmal ettiğimiz hususların başında aile bağları geliyor. İş, okul, şehir hayatının yoğunluğu, teknolojinin sunduğu sanal meşguliyetler. Her biri bizi........

© Yeni Akit