En büyük zulüm hangisidir?

NUSRET REŞBER

Bir evlat, bütün aile fertlerini, kolluyor gözetliyor, bütün ihtiyaçlarını karşılıyor. O denli BABA bir insan. Ama ana-babasını zırnık takmıyor, isterse açlıktan ölsünler... Ana-babası kötü birileri olduğundan değil, canı öyle istiyor. Hatta “keşke bunların çocuğu olmasaydım da…” diyor.

Yine adam çalıştığı firmada herkese babacan davranıyor, sevip sayıyor, her türlü hürmette, tazimde bulunuyor ama iş yeri sahibini, var mı yok mu takmıyor, adamdan saymıyor…

Örneği genişletelim.

Adam variyetli, ülkenin her tarafına köprüler kuruyor. Okullar, hastaneler açıyor; garibanlara yardım fonları dağıtıyor ama doğduğu ve büyüdüğü, kazanç elde etmesine olanak sağlayan ülkesinin varlığını kabul etmiyor. Bayrağına, devletine/idarecilerine, toprak bütünlüğüne saygı göstermiyor; her fırsatta hakaret ediyor, aşağılıyor; ne kadar ülke hasımları varsa da onlarla yatıp kalkıyor, sevgi besliyor, methiyeler diziyor…

Sizce anne-babasını ve soyunu inkâr eden, onlara zerre kadar faydası dokunmayan BABA bir adam(!) da olsa anne-babasının yanında hatta aklıselim bir çevre ve toplumda yeri var mıdır?

Peki, evine ekmek götürmesine sebep olan işyeri ve sahiplerinin yanında, onları hiç takmayan, onlara saygı göstermeyen, onlardan nefret eden bir adamın yeri ne kadardır? Bütün arkadaşlarınca sevilse dahi!

Ya her fırsatta doğup büyüdüğü ülkesini kötüleyen, en kutsallarını aşağılayan, ülkesinin menfaatlerini umursamayan; düşman ülkelere göz kırpan birinin ülkesi nazarındaki durumuna ne denir? Gelelim çoğu insanın anlamadığı, bu örneklerdeki kadar ehemmiyet atfetmediği en püf noktaya.

Bütün evreni yoktan var edip yöneten Allah’ın varlığını Zatî, Sübûtî, selbî, tenzîhî ve fiilî sıfatlarla kabul etmeyenlere ne demeli?

Eşsiz güç........

© Yeni Akit