Keşke Tayyip Erdoğan, Kamal Atatürk kadar başarılı olsaydı!

İDRİS GÜNAYDIN

Ne olurdu bir düşünsenize: bir o kadar daha toprağımız olurdu.

Hatay’ın yanı sıra Halep’i de çoktan almıştık.

Anafartalar’da yazdığımız destanı Tayyip Erdoğan orman yangınlarında yazamıyor, iyi mi?

Ankara’dan beri, savaş meydanlarına gitmediği halde, başkomutan edasıyla, savaşın tüm cephelerindeki stratejilerini çizerek muazzam bir zafer kazanıyor.

Bakmayın siz Karabekir’in, Fevzi Çakmak’ın, İnönü’nün hariçten gazel okumalarına.

Onlar kıskançlıklarından bunu yapıyorlar. Öyle bir komutan olacaksın ki; başta padişah Vahdettin denen cühela, elinde Osmanlı ordusu gibi adaptasyondan uzak bir ordu olduğu halde, komutan denilenler ayrı telden, çeteler başka telden ve stratejiden bahsettiği halde, onları bir hizaya getireceksin ve savaşı kazanacaksın. Beş bin şehit ile…

Buna muazzam başarı denmez de ne denir? İtiraz edenler; her şeyi Allah görüyor.

Savaştan sonrasına gelelim:

O Çankaya Köşkü gibi mütevazı köşkte her akşam hanende ve sazendeleri ağırlayacak, onları yedirip içireceksin, memleket meselelerini düşünüp hal yoluna gideceksin. Millet fakru zaruret içinde harap ve bitap düşmüş.

Doğu Karadeniz’in insanı Zonguldak’a kömür ocaklarına sonra da İstanbul’a iş bulmaya gitmiş. En nihayet Almanya’da soluğu almış. Yapılan büst ve heykeller milletin elinde kalmış, para etmemiş. Sen o darlık döneminde 800 km. tren yolu yapacaksın. Varsın muhalifler eleştiriversin bu tren yolu niye yapıldı? Fabrika mı vardı ki mal taşıyordu? Köyden şehre, şehirden şehre hareketlilik mi vardı ki tren yoluna ihtiyaç duyulsun desinler. Onların ki gavara...

O yıllarda bile denizlerimizde kıyı balıkçılığı hiç eksik olmamış; hamsi, mezgit ve palamut gibi balıklar millet tarafından bol bol tüketilmiş.

Ali Fethi Okyar’ın kurduğu parti milletin isyanına ramak kala aklı başında siyasetçilerimiz tarafından fark edilmiş ve anında kapatılmış.

Bunları hep Allah görüyor.

Bandırma Vapuru ile Samsun’a giden 19 seçkin........

© Yeni Akit