Ormanın derinliklerindeki derviş

AHMET CAN KARAHASANOĞLU

İnsan bazen en kalabalık şehrin ortasında hisseder boşluğu… Bir rezidansın 50. katında sessizliği… Uğultu vardır amaanlaşılır bir ses yoktur. İşte bu kaosun içinden öyle bir adam çıkar ki, sessizliği göğüslemekle kalmaz, sessizliğe dönüşür. Varoluşun içine sızan bir ajan gibi o boşluğu yalnızlıkla sıvar. Anlamın duvarlarını 27 yıl boyunca, tek bir kelime etmeden boyar da boyar. Tek bir insan yüzü görmeden, vahşi ormanın en kuytu köşelerinde…

Amerika’nın Maine eyaletinde, adı sanı duyulmamış bir göletin kıyısında bir adam yaşadı. Zamanın akışına parantez açan bu adamın kimliğinde “Christopher Knight” yazıyordu. İnsanlığın telaşına bir başkaldırıydı onun modern keşiş yaşamı. Bu yalnız adamın hikâyesi, basit bir yalnızlık öyküsü olmaktan çok uzak…

Bu adam, modern insanın gökdelenlerin gölgesinde gökyüzüne bakarken hissettiği ezikliğe, yalnızlığıyla karşılık veriyor; yaşamıyla bu hissin intikamını alıyordu.

“Medeniyetinizin içine edeyim,” diyordu adeta; ama ormanın derinliklerinden gelen bu naif sesi kaçımız duyduk, duyuyoruz? Christopher Knight, içimizdeki o modern esire, yitirdiğimiz yapay parçamıza ayna tutuyordu:
Siz bu değilsiniz.

1986 yılında Knight, yirmili yaşlarının başındaydı. Arabasını yol kenarında bir yere bırakarak, kimseye haber vermeden bir anda ormanın derinliklerinde kayboldu. Her kayıp hikâyesinde olduğu gibi, bu da bazen bir kaçış olabilirdi. Ne ailesinin ne de dostlarının haberi vardı Knight’tan… Bir anda hiçliği bir battaniye gibi........

© Yeni Akit