Yıldırım Koç yazdı…

Sendikacılıkla 1972 yılından beri doğrudan ilgileniyorum. O tarihten günümüze, (iradem dışındaki birkaç yıllık kesinti hariç) abartma olmasın, birkaç bin sendikacıyı tanıma imkanım oldu. 100’den fazla sendikacıyla da sözlü tarih çalışması yaptım.

Yakından tanıma imkanım olan sendikacıları “nasıl bilirsin” diye sorarsanız, bazılarını saygıyla anıyorum, bazılarını da büyük tepkiyle.

Lisede tarih hocamız rahmetli Faruk Kurtuluş, Zemzem Kuyusu’na işeyerek tarihe geçen bir kişiden söz etmişti.

Yıllar sonra Ziya Paşa’nın bu konudaki bir beytini öğrendim. Beyit ve günümüz Türkçesiyle açıklaması şöyle:

Bevvâl-ı çeh-i Zemzem’i lanetle anar halk

Sen Kâbe gibi kendini hürmetle benâm et

İnsanlar, Zemzem kuyusuna işeyen adamı lanetle anar.

Sen kendini Kâbe gibi hürmetle andırmaya bak!

Sendikalar çok önemli kuruluşlar. Ancak sendikacılar arasında çok küçük bir azınlık, yaptıkları yanlış işler nedeniyle, sendikal örgütlülüğe büyük zarar veriyor. Sendikacıların büyük bölümü de, bu kişilerin hatalarını, kedinin pisliğini örtmesi gibi, saklıyor. Kol kırılır yen içinde kalır, mantığıyla, yanlışların üzerine gitmiyor. Tabii, o zaman da, ister istemez suç ortağı oluyor ve sendikacılığa büyük zarar veriyor.

Günümüzün işçisi 50 yıl öncesinin işçisi değil. Örgün eğitim düzeyleri çok yükseldi. Ayrıca sosyal........

© Veryansın TV