Yıldırım Koç yazdı…

www.yildirimkoc.com.tr

“İşçiler Enternasyonalist mi?” yazıma yapılan birkaç yorumda işçi sınıflarının milliyetçi değil, enternasyonalist olduğu görüşü belirtildi.

Önce “enternasyonalizm” kavramının, işçi sınıflarının kader ve mücadele birliği yapması anlamına geldiğini; bunun da uluslararası düzeyde yardımlaşma, dayanışma ve işbirliğinden farklı olduğunu belirteyim.

Çok basit bir soruyla başlayayım:

ABD’ye 20. yüzyılın başında milyonlarca Avrupalı ve hatta 1909 yılından sonra yaklaşık 1,5 milyon Osmanlı vatandaşı göç etti. Bu göçmenlerin çok büyük bölümü işçilikle hayatını kazanmaya çalıştı. Peki, Amerikan işçi sınıfı, bu göçmenleri sendikalarına kabul etti mi? Onlarla dayanışma içine girdi mi? Onlara yardımcı oldu mu?

Hayır. Tabii ki tek tek örnekler bulunabilir; ancak işçi sınıfının çok büyük bölümü, bu göçmen işçileri birer grev kırıcı olarak gördü; onların düşük ücretlerle çalışmayı kabul etmesine karşılık onlara düşmanca davrandı; en kötü ve düşük ücretli işleri göçmenlerin yapmasına sınıf dayanışmasıyla yanıt vermedi; onları sendikalarına üye kabul etmedi.

Beyaz Amerikan işçilerinin beyaz olmayan işçilerle aynı sendikalarda örgütlenmeyi kabullenmeleri bile çok uzun yıllar aldı. Farklı etnik kökenden ABD vatandaşı işçilere ve kendi ülkesindeki göçmen işçiye böyle davranan bir işçi sınıfının, başka ülkedeki bir işçi sınıfıyla ortak kader ve mücadele birliği (enternasyonalizm) içine girmesi düşünülebilir mi? Düşünülemez, tabii; nitekim de girmediler. Tam tersine, Amerikan işçilerinin sendikasız kesimleri de, sendikalarda örgütlü kesimleri de Amerikan devleti ve Amerikan sermayesinin işbirlikçiliğini yaptı. O nedenle, Amerikan emperyalizminin saldırılarını desteklediler; kurdukları çeşitli enstitüler aracılığıyla emperyalizmin azgelişmiş ülkelerdeki oyunlarında ortaklık yaptılar.

Amerika Birleşik Devletleri’nde 2000 yılında işgücü 135 milyon kişiden oluşuyordu. Bunların yüzde 92,6’sı ücretlilerdi; diğer bir deyişle, geniş bir tanımla işçi sınıfını oluşturuyordu. ABD toplumu bir işçi toplumudur. ABD’de, işsizler hariç, 125 milyon dolayında işçi vardır. Ancak bu işçilerin yalnızca yüzde 13,5’luk bölümü sendikalarda örgütlüdür. İşçilerin yüzde 86,5’luk bölümü, sendikal bilincin bile gerisindedir.

ABD’de büyük gelir adaletsizlikleri vardır. Yoksulluk yaygınlaşmaktadır. Ancak evsizlik, yoksulluk, açlık, genellikle işsizler arasındadır. Ayrıca, açlık, etnik ayrımcılık da yapmaktadır. Beyazlar dışındaki diğer kesimler arasında........

© Veryansın TV