Muharrem Karanfilci yazdı…

Kasım’ın onunda, sabahın hüznü biraz daha ağır iner bu topraklara… Yapraklar yavaş düşer dallardan, rüzgâr bile fısıldayarak eser. Saat 09.05 olduğunda, zaman bir anlığına durur sanki… Sokaklarda, meydanlarda, kalplerde bir sessizlik yayılır. O sessizlikte, bir milletin en büyük evladının adı yankılanır: Mustafa Kemal Atatürk. Arabalar yolun ortasında kalır, fabrikalarda makineler susar, okullarda öğrenciler hareketsizleşir. Bir dakika boyunca, bütün bir ülke nefesini tutar.

Ama bu sessizlik korkudan değildir. Bu sessizlik, sevgidendir. Minnettendir. Hatırlamaktandır.

O dakikada, Mustafa Kemal Atatürk’ün bu dünyadan ayrıldığı an yeniden yaşanır.
Fakat aradan geçen onca yıla rağmen, o sessizlik hâlâ canlıdır — neredeyse kutsal bir canlılıkla…
Zamanın bile başını eğdiği bir andır bu…

Dünya onu bir asker, bir kahraman, bir lider olarak tanır. Ama Türk halkı için Atatürk bundan çok daha fazlasıdır: Bir ruhun mimarı, bir inancın yeniden doğuşudur.

Yıkılmış bir........

© Veryansın TV