Demokrasilerde muhalefetin varlığı, yalnızca iktidarın yanlışlarını dile getirmekle sınırlı değildir. Muhalefet, aynı zamanda topluma gerçek bir alternatif sunabilmeli ve halkın sorunlarına çözüm üretebilmelidir. Ancak Türkiye’de muhalefetin en temel sorunlarından biri, bu kritik görevi yeterince yerine getiremiyor oluşudur. Daha açık ifadeyle etkili bir muhalefetin yokluğudur.

Seçmen sadece “iktidar kötü” söylemiyle ikna olmaz, “siz gelince ne değişecek?” sorusuna tatmin edici bir yanıt bekler. Bu sorulara net yanıtlar verilmezse, seçmen mevcut düzenin değişmesini istemez.

Muhalefet politika ve proje üretmek, tutarlı bir yol haritası çizmek yerine sürekli iktidarın hamlelerine tepki vererek varlık göstermekten yana tavır sergiliyor ve hükümetin adımlarına refleksif bir şekilde karşı çıkarak, mağduriyet algısı üzerinden hareket ediyor.

İktidarın baskısı, medya kontrolü ve hukuki engeller muhalefeti zorlayabilir ancak sürekli mağduriyet söylemi kullanmak, muhalefeti halkın gözünde güçsüz ve başarısız bir aktör haline getiriyor.

Muhalefetin kendini “baskı altında ezilen” olarak konumlandırması, bir süre için toplumda karşılık bulabilir........

© tv100