“Hayatın en büyük sırrı bize Allahü teâlânın bir armağanı olmasıdır, ah bir anlasak...” Hayat bir armağan ise o zaman hayata dair her şey birer armağan değil midir? Bir adam vardı. Her şeyden şikâyet ederdi. Mutluluk arayışında neredeyse bir ömür tüketmişti. Sanki memnuniyetsizliğin timsaliydi. Yüzü stresten mutsuzluktan kırış kırıştı. Ne olduysa bu adam aniden değişti. Bu değişimi soranlara “yeter artık dedim, dün gece şu karara vardım. Unut bunları mutluluğu da bekleme. Sadece yaşa gitsin” dedim kendime. Milyarlarca insan hedeflerine ulaşmak istediler ve ulaştılar. Başarılı olmak istediler oldular. Zengin olmak istediler oldular. Ama çoğu mutsuz oldu. Hatta mutsuzlukları artanlar oldu. Fakirin ise umudu devam eder gider... Bu, bir gecede değişen adama gelecek olursak ona bu kararı aldıran ölümü ensesinde........

© Türkiye