“Gelen beyefendi beni de tanımıştı. Hatta benim öğretmen olduğuma çok sevinmişti.” Biz dedemden ayrı olarak başka bir evde yaşıyorduk. Ama onu çok sevdiğimiz için sık sık ziyaretine gidiyorduk. Bu ziyaretlerde dedemin evinde kalan bu ağabeylere de uğrardık. Çok zor şartlarda hayatlarını sürdürüyorlardı. Genellikle köyden getirdikleri ekmeklerini ve annelerinin onlara yapıverdikleri bulgur, makarna, ya da salçaya biraz yağ, biraz da su koyup içine ekmek doğrar yerlerdi. Dedemin bu çocuklara da desteği vardı. Ekmekleri bittiğinde hiç çekinmeden, dedemin dolabından ekmek alabiliyorlar; tarlasından ürettiği ürünlerden rahatlıkla yiyebiliyorlardı. İzin vermişti çünkü dedem... Ama yine de hayatları çok zordu. Genellikle bu öğrencilerin okul velileri de babam oluyordu. Hani resmî işlerini halletmek adına babam yardımcı........

© Türkiye